صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۰۵: اگر درد مرا زان بی مروت چاره می آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر درد مرا زان بی مروت چاره می آید نه آخر چشمه هم بیرون زسنگ خاره می آید؟ کلیدی نیست غیر از سخت رویی قفل مطلب را به آهن این شرر بیرون زسنگ خاره می آید کدامین خانه پردازست در جانم نمی دانم که جای اشک از چشمم دل آواره می آید نمی بیند به دنبال خود از حرص طلب غافل وگرنه روزی از دنبال روزی خواره می آید نظر بر چشم شیر انداختن بندد دهانش را تو گر ثابت قدم باشی چه از سیاره می آید؟ بلا در آستین بسیار دارد گوشه عزلت که گل از شاخ بیرون با دل صد پاره می آید نوازش در مقام معذرت کم نیست از ریزش که گاهی کار شیر از جنبش گهواره می آید بغیر از بیکسی صائب که می گیرد خبر از من که از یاران به سر وقت من بیچاره می آید؟ صائب تبریزی