صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۱۸۶: کجا از هر مقلد کار ارباب بیان آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا از هر مقلد کار ارباب بیان آید؟ نیاید از ده انگشت آنچه تنها از زبان آید کند مغلوب شیطان را به همت نفس صاحبدل که سگ بر گرگ مستولی به امداد شبان آید کمانداری به ابروی سبکدست تو می زیبد که زخم ناوکش بر مغز پیش از استخوان آید مشو در خواری از حال عزیزان جهان غافل که یوسف در لباس بندگان در کاروان آید زفیض وسعت مشرب ندیدم سختی از دوران که کشتی بی خطر بیرون زبحر بیکران آید ندانم چیست طعم آن لب میخوش، همین دانم که آب زندگی از دیدن او در دهان آید صائب تبریزی