صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۱۶۶: دل از غش صاف چون گردید در دنیا نمی ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل از غش صاف چون گردید در دنیا نمی ماند چو خرمن پاک شد در دامن صحرا نمی ماند نباشد چشم در دنبال ارواح مقدس را زعیسی سوزنی بر جای در دنیا نمی ماند سخن کش می کند خالی دل ارباب معنی را زغواصان گهر در سینه دریا نمی ماند حدیث پوچ گویان بی تأمل بر زبان آید کف بی مغز هرگز در دل دریا نمی ماند حذر کن چون عقاب از سایه بال هما صائب که در یک جا دو ساعت دولت دنیا نمی ماند صائب تبریزی