صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۱۶۴: زخون خوردن اثرهای نمایان باز می ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زخون خوردن اثرهای نمایان باز می ماند ز آهو نافه، گفتار از سخن پرداز می ماند زیک هشیار بزم میکشان افسرده می گردد به اندک مایه ای، شیر از روانی باز می ماند متاب از سختی ایام روی دل که آیینه چو گرداند زصیقل روی، بی پرداز می ماند اگر این است حسن عاقبت مطلب روایان را به مطلب می رسد هر کس زمطلب باز می ماند مرو در خون صید لاغر من کز شکار من همین مشت پری در چنگل شهباز می ماند رجا و خوف را در هیچ حال از کف مده صائب که چون یک بال گردد مرغ از پرواز می ماند صائب تبریزی