صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۰۹۲: دمی کز روی آگاهی بود تیغ دودم باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دمی کز روی آگاهی بود تیغ دودم باشد به دنیا هر که پشت پا زند صاحب قدم باشد بود ملک جهان زیر نگین اقبالمندی را که چترش مهر خاموشی و تنهایی علم باشد مکن از ظلمت فقر و فنا چون بیدلان وحشت که آب زندگانی در شبستان عدم باشد مشو غافل زپاس هیچ دل در عالم وحدت که در ملک سلیمان مور هم صید حرم باشد نیم غمگین اگر گردون نگردد بر مراد من که برد پاکبازان بیشتر در نقش کم باشد به قدر جستجو روزی به دست آید، زپا منشین که رزق مور با آن ناتوانی در قدم باشد زفریاد و فغان طبل تهی سیری نمی دارد ندارد گوش امن آن کس که در بند شکم باشد زخط گفتم به عاشق مهربان گردد، ندانستم که آن بیدادگر را اول مشق ستم باشد ندارد گنج قارون اعتبار خاک در چشمش دلی کز درد و داغ عشق صائب محتشم باشد صائب تبریزی