صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۰۸۴: گریبان چاکی عشاق از ذوق فنا باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گریبان چاکی عشاق از ذوق فنا باشد الف در سینه گندم زشوق آسیا باشد چه حاجت دیده بیدار را با رهنما باشد؟ شرر را اولین پرواز معراج فنا باشد به آهی می توان افلاک را زیر و زبر کردن در آن کشور که چاک سینه محراب دغا باشد چسان آید برون از زیر دیوار گرانجانی؟ تن زاری که در ششدر زنقش بوریا باشد به اندک روی گرمی پشت بر گل می کند شبنم چرا در آشنایی اینقدر کس بیوفا باشد؟ زبیم آسیا افتاد در دل چاک گندم را دل ما چون درست از گردش چرخ دعا باشد؟ صفیر جانگدازش سنگ را در ناله می آرد گرفتاری که معشوقش چو گل در دست و پا باشد مقوس کرد بار روزی ما آسمانها را دل آگاه در اندیشه روزی چرا باشد؟ قدم بر جسم خاکی نه، سرافرازی تماشاکن به این تل چون برآیی آسمان در زیر پا باشد به دام زاهدان افتادم از همواری ظاهر ندانستم نیام تیغ این قوم از عصا باشد به همت هر که بتوان گشودن کار عالم را گذارد دست اگر بر روی یکدیگر روا باشد توانی سبز شد در حلقه آزادگان صائب ترا چون سرو اگر در چار موسم یک قبا باشد صائب تبریزی