صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۰۰۸: برای رزق من گردون عبث تدبیر می سازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برای رزق من گردون عبث تدبیر می سازد که دل خوردن مرا از زندگانی سیر می سازد زآهو تا جدا شد نافه چون دستار شد مویش غریبی در جوانی آدمی را پیر می سازد مرا بس در میان دور گردان این سرافرازی که مکتوب مرا جانان نشان تیر می سازد خموشی خوب می گوید جواب هرزه گویان را نسیم بی ادب را غنچه تصویر می سازد خرد شهری است از وحشی نژادان می کند وحشت بیابانی است سودا با پلنگ و شیر می سازد گل تدبیرهای بی ثمر باشد پشیمانی نگیرد لب به دندان هر که با تقدیر می سازد هم آوازی چو باشد نعره واری نیست تا منزل من دیوانه را همراهی زنجیر می سازد چنین گر فکر زلفش می دواند ریشه در جانم رگ سودا سرم را خامه تصویر می سازد زبس دلها نیامیزد به هم صائب عجب دارم که چون در روزگار ما شکر با شیر می سازد؟ صائب تبریزی