صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۹۰۹: اگرچه نطق در هر نکته صد تنگ شکر دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگرچه نطق در هر نکته صد تنگ شکر دارد ولی شهد خموشی در نظر شان دگر دارد زطوق بندگی راه نفس شد تنگ بر قمری همان سرو از رعونت دست تمکین بر کمر دارد مصور را کند بی دست و پا حسنی که شوخ افتد نشد نقشی درست از روی او آیینه بردارد زبی برگی نکردم روی خود را تلخ، تا دیدم که بیش از فلس زیر پوست ماهی نیشتر دارد میسر نیست دنیا دار را تحصیل آگاهی نی از سیر مقامات است غافل تا شکر دارد فزود از خط مشکین آب و رنگ لعل سیرابش که زیر سبزه این آب روان حسن دگر دارد نشست از خاطرم گرد غمی بخت سیه صائب چه حرف است این که ابر تیره باران بیشتر دارد؟ صائب تبریزی