صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۹۰۴: کجا رخسار او تاب نگاه آشنا دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا رخسار او تاب نگاه آشنا دارد؟ که آن گل خار در پیراهن از نشو و نما دارد یکی صد شد فروغ آن لب لعل از غبار خط که از گرد یتیمی چهره گوهر صفا دارد به تیری ای کمان ابرو نشان کن استخوانم را که از هر گوشه ای در چاشنی چندین هما دارد مجو روی دل از آیینه رویان با تهیدستی که از شبنم گل این باغ چشم رونما دارد از ان روزی که چون گل دید آن چاک گریبان را زبوی پیرهن در پیرهن اخگر صبا دارد پشیمانی به گرد خاطرش هرگز نمی گردد چنین سنگین دلی دوران کم فرصت کجا دارد؟ تبسم می کنی در روزگار خط، نمی دانی که این شام سیه صبح قیامت در قفا دارد مشو غافل زدوران خط پا در رکاب او که آن ریحان سیراب از گل آتش زیر پا دارد به فکر ما فراموشان پا در گل کجا افتد؟ که در هر گوشه ای چشم تو چندین آشنا دارد مکن در راه او اندیشه از تاریکی سودا که از هر لاله ای مجنون چراغی زیر پا دارد سیه چشمی که در آیینه از تمکین نمی بیند غم نومیدی و محرومی صائب کجا دارد؟ صائب تبریزی