صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۸۶۹: دل آسوده در زیر فلک پیدا نمی گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل آسوده در زیر فلک پیدا نمی گردد زشورش قطره ای گوهر درین دریا نمی گردد فلک را نقطه خاک از سکون در چرخ می آرد تو تا ساکن نگردی دل جهان پیما نمی گردد به قدر آشنایان دل زخلوت می کند وحشت به خود هر کس که گردید آشنا تنها نمی گردد ز استقرار مرکز می شود پرگار پا برجا به گرد سر، زمین را آسمان بیجا نمی گردد مرا روی سخن با خود بود از جمله عالم که تا طوطی نبیند خویش را گویا نمی گردد نگیرد دامن سیل سبکرو هر خس و خاری دل آزاده مغلوب غم دنیا نمی گردد ندارد حاصلی صائب به نیکان دوختن خود را که سوزن دیده و راز صحبت عیسی نمی گردد صائب تبریزی