صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۸۵۴: به قتل هر که مایل آن دل بیباک می گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به قتل هر که مایل آن دل بیباک می گردد گریبان بر گلویش حلقه فتراک می گردد به خورشید درخشان می رسد چون قطره شبنم دل هر کس که آب از روی آتشناک می گردد فروغ شمع می سازد منور چشم روزن را اگر پاک است دل، آخر نظر هم پاک می گردد مباد هیچ کس را روز سختی در کمین یارب که گندم را زبیم آسیا دل چاک می گردد زپیچ و تاب فکرت در دل شبها مشو در هم که آخر جوهر آیینه ادراک می گردد خشن پوشی گزیدم بهر زجر نفس، ازین غافل که آتش فربه از پیراهن خاشاک می گردد مخور چون غنچه گل از نسیم صبح، دم صائب که جمعیت به گرد خاطر غمناک می گردد صائب تبریزی