صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۸۲۳: نسیم صبحگاه از غنچه ام دلگیر برگردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نسیم صبحگاه از غنچه ام دلگیر برگردد گره چون محکم افتد ناخن تدبیر برگردد بشو دست از دل دیوانه چون گردید صحرایی که ممکن نیست کس زان خاک دامنگیر برگردد زجان سیرست هر کس از حریم عشق می آید که مهمان از سر خوان کریمان سیر برگردد غم از دل می برد نظاره لبهای میگونش چه صورت دارد از میخانه کس دلگیر برگردد؟ نظر چون عاشق بیتاب بردارد زرخساری که از گرداندن او چهره تصویر برگردد به دل برگشت گرد آلود خجلت آهم از گردون چو صیادی که دست خالی از نخجیر برگردد به همواری توان مغلوب کردن خصم سرکش را زروی نرم موم اینجا دم شمشیر برگردد اگرچه سنگ طفلان توتیا کرد استخوانش را نشد مجنون ما از کوچه زنجیر برگردد برات قسمت حق گرچه برگشتن نمی داند زبخت واژگون ما به پستان شیر برگردد کمان چرخ را زه می کند گردن فرازیها اگر دزدد هدف سر در گریبان، تیر برگردد به زخم اولین از عشق بی پروا قناعت کن به صید کشته خود نیست ممکن شیر برگردد ندارد حاصلی با سخت رویان گفتگو صائب که چون باشد هدف از سنگ خارا، تیر برگردد صائب تبریزی