صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۸۱۴: دو بالا می شود طول امل چون قد دو تا گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دو بالا می شود طول امل چون قد دو تا گردد که مار از امتداد روزگاران اژدها گردد زخورشید سبکسیرست نعل سایه در آتش زهی غافل که شاد از سایه بال هما گردد نقاب چهره امید باشد گرد نومیدی غبار دیده یعقوب آخر توتیا گردد پشیمانی ندارد جان به آن جان جهان دادن یکی صد می شود آن زر که صرف کیمیا گردد نیم نومید از جذب محبت با گرانجانی که آهن صاحب بال و پر از آهن ربا گردد نگاه آشنا، چشم از حجاب آلوده ای دارم که رنگ می به رویش پرده شرم و حیا گردد به پایان چون برم این راه بی انجام را صائب؟ که آتش زیر پایم از گرانخوابی حنا گردد صائب تبریزی