صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۷۶۶: تا خط مشکین لب لعل ترا در بر کشید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا خط مشکین لب لعل ترا در بر کشید موج بیتابی الف بر سینه کوثر کشید زنگ هستی از دل ما برد ذوق نیستی عود ما آخر دم خوش در دل مجمر کشید این که گرد ماه تابان می نماید هاله نیست ماه از شرم جمال او سپر بر سر کشید تنگدستی مرگ را در کام شیرین می کند بید از بی حاصلی بر خویشتن خنجر کشید جوهر از بیطاقتی چون مار می پیچد به خود زخم گستاخ که شمشیر ترا در بر کشید؟ کاسه دریوزه دریا از صدف بر کف گرفت هر کجا مژگان صائب رشته از گوهر کشید صائب تبریزی