صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۷۶۳: سرکشی از زلف آن خودکام می باید کشید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرکشی از زلف آن خودکام می باید کشید وحشت چشم غزال از دام می باید کشید می به روی تازه رویان نشأه دیگر دهد در بهاران باده گلفام می باید کشید این که گردن می کشی چون شیشه، ای زاهد زدور تا برآیی زین کشاکش جام می باید کشید روز نورانی بود مستغنی از شمع و چراغ باده روشن به وقت شام می باید کشید می توان خوردن به شیرینی شراب تلخ را از لب شکرلبان دشنام می باید کشید محتسب در نوبهاران منع ما از باده کرد انتقام از مرغ بی هنگام می باید کشید منتی کز بوسه او می کشیدم پیش ازین این زمان از نامه و پیغام می باید کشید چاره چشم گرانخواب است صائب شور عشق با نمک تلخی ازین بادام می باید کشید صائب تبریزی