صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۷۰۲: گلشن حسن از بهار عشق خرم می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلشن حسن از بهار عشق خرم می شود اشک بلبل رنگ چون گرداند شبنم می شود پیش پا دیدن بلا گردان سنگ تفرقه است ایمن است از سنگ طفلان شاخ چون خم می شود دشمن خود را به کام خویش دیدن مشکل است می شوم من منفعل چون خصم ملزم می شود سینه ای چون صبح می خواهد قبول داغ عشق دیو پندارد سلیمانی به خاتم می شود بس که پیکان ترا در جان و دل دزدیده ایم در رگ ما سخت جانان نیشتر خم می شود سازگار طبع انسان نیست عیش و بیغمی می رود بیرون ز جنت هر که آدم می شود نیست صائب آفت باران بیجا کم ز برق مزرع ما خشک ازین اشک دمادم می شود صائب تبریزی