صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۸۲: عیب پاکان زود بر مردم هویدا می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عیب پاکان زود بر مردم هویدا می شود در میان شیر خالص موی رسوا می شود زشت در سلک نکویان می نماید زشت تر پای طاوس از پر طاوس رسوا می شود می کند خلق بزرگان در هواخواهان اثر ابرها مظلم ز روی تلخ دریا می شود دل چوبی غم شد نمی گردد به درمان دردمند گل نگردد غنچه نشکفته چون وا می شود حرص را شیر برومندی بود موی سفید قد دو تا چون شد، غم روزی دو بالا می شود هر که چون شبنم درین گلزار خود را جمع کرد همسفر با آفتاب عالم آرا می شود نقش شیرین کوهکن را ساخت از دعوی خموش لاف بیکارست هر جا کار گویا می شود باده های تلخ می گردد به فرصت خوشگوار ذوق کار عشق آخر کارفرما می شود نیست ممکن برنگرداند ورق عشق غیور عاقبت یوسف خریدار زلیخا می شود می خلد چون تیر زهرآلود در دل سالها هرنگه کز چشم ما خرج تماشا می شود نقداوقاتی که می داری ز کار حق دریغ چون زر ممسک به کوری خرج دنیا می شود می زنم از بیم جان بر کوچه بیگانگی آشنایی چون مرا از دور پیدا می شود! نیست صائب عشق را اندیشه از زخم زبان آتش ما از خس و خاشاک رعنا می شود صائب تبریزی