صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۶۴: هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود هر که را سوزد درین دریا نفس، عنبر شود گوشه گیری فیضها دارد درین وحشت سرا قطره از دریا چو رو پنهان کند گوهر شود ناقصان را شهپر دعوی است دنیای خسیس چون شرر با خار آمیزد زبان آور شود راستی دامان جمعیت به دست آوردن است رشته چون هموار شد شیرازه گوهر شود جلوه سرو لب کوثر کند مژگان او دیده هر کس که از اشک ندامت تر شود آتش سوزان بود نزدیکی سیمین بران رشته در عقد گهر هر روز لاغرتر شود دیده از وضع مکرر خون خود را می خورد ورنه دل در هر تپیدن عالم دیگر شود می شود بر کاملان اوضاع دنیا خوشگوار تلخی از دریا نبیند قطره چون گوهر شود در دل پرآتش خود جای صائب چون دهم؟ نازنینی را که گل در پیرهن اخگر شود صائب تبریزی