صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۴۸: در چمن چون حرف آن بالای موزون می رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در چمن چون حرف آن بالای موزون می رود سرو چون دزدان ز راه آب بیرون می رود دیده اهل بصیرت کاروانگاه بلاست هر که زخمی می خورد، از چشم ما خون می رود عشق بالا دست از معشوق دامن می کشد ناقه لیلی عبث دنبال مجنون می رود دانه ای در صیدگاه عشق بی رخصت مچین کز بهشت آدم به یک تقصیر بیرون می رود آهوانش در سواد چشم خود جا می دهند هر که صائب از سواد شهر بیرون می رود صائب تبریزی