صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۳۴: روح را در تنگنای جسم کی شادی بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روح را در تنگنای جسم کی شادی بود؟ مرغ دام افتاده را شادی در آزادی بود راحت منزل نگردد سنگ راهش همچو سیل شوق هر کس را که در راه طلب هادی بود سالکان را سرمه آه و فغان باشد وصول تا نپیوندد به دریا سیل فریادی بود دلربایی حسن را در پرده شرم است بیش چشم خواباندن به ظاهر شرط صیادی بود شد به آزادی علم تا رفت در گل پای سرو یک قدم راه از گرفتاری به آزادی بود فکر عقبی نیست صائب در دل دنیاپرست جغد را ویران گواراتر زآبادی بود صائب تبریزی