صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۲۰: ذوق خاموشی مرا روزی که دامنگیر بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ذوق خاموشی مرا روزی که دامنگیر بود گرد را هم سرمه سای ناله زنجیر بود این زمان منزل پرستم، ورنه چندی پیش ازین نقش پای خضر در چشمم دهان شیر بود دست معمار فلک را کوتهی پیچیده داشت تا دل ویرانه من قابل تعمیر بود زهر چشم عشق هر پیمانه خونم که داد چون به رغبت نوش کردم کاسه پر شیر بود عشق آتشدست تا در پیکر من خانه داشت سینه من گرمتر از خوابگاه شیر بود تخته مشق حوادث نیست صائب این زمان سینه او چون هدف دایم نشان تیر بود صائب تبریزی