صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۰۴: در گذر از گفتگو تا ساغر هوشت دهند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در گذر از گفتگو تا ساغر هوشت دهند جنت در بسته از لبهای خاموشت دهند سرمپیچ از گوشمال آن دو زلف عنبرین تا لبی خندانتر از صبح بناگوشت دهند پاره دل را چو عود خام بر آتش گذار تا پریزاد سخن را سر به آغوشت دهند تا نگردد خانه زنبور، دل از زخم نیش نیست ممکن در گلستان جهان نوشت دهند لنگر تمکین این بزم است بیهوشی ترا می روی بیرون ازین محفل اگر هوشت دهند بر تو از گوش گران این وحشت آبادست خوش زود در فریاد می آیی اگر گوشت دهند چون نجوشی در خم گردون ز روی اختیار جوش بیتابی مزن صائب اگر جوشت دهند صائب تبریزی