صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۰۳: کی به کوشش عاقلان را نشأه سودا دهند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی به کوشش عاقلان را نشأه سودا دهند؟ عشق تشریفی بود کز عالم بالا دهند عارفان چون دل به آن یکتای بی همتا دهند هر دو عالم را طلاق اول به پشت پا دهند دست در دامان همت زن که گوهر می شود قطره آبی اگر از عالم بالا دهند هر که چون پیکان زبان او بود با دل یکی راست کیشان چون خدنگش بر سر خود جا دهند آتش دوزخ زننگ ما نهان در سنگ شد نامه ما را مگر فردا به دست ما دهند پایه عزت بلندی گیرد از افتادگی از قلم چون حرفی افتد در کنارش جا دهند مستی غفلت عنان صائب زدست ما ربود چون عنان اختیار ما به دست ما دهند؟ صائب تبریزی