صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۰۱: گوشه گیران کامیاب از عالم بالا شوند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوشه گیران کامیاب از عالم بالا شوند فکرها در گوشه گیری آسمان پیما شوند توتیای چشم روزنها بود نور چراغ دل چو روشن گشت اعضا سر بسر بینا شوند قطره ما چون صدف روزی که بگشاید دهن تا چه دریاها درین یک قطره ناپیدا شوند صاف کن آیینه دل را درین بستانسرا تا سراسر برگها چون طوطیان گویا شوند محو شد در روی او هر چشم بینایی که بود اختران در پرتو خورشید ناپیدا شوند در میان این گهرها رنگ سنگ تفرقه است چون به بیرنگی رسند این گوهران یکتا شوند شد پریشان مغز ما از فکر، صائب کو جنون؟ تا چو دستار این بلاها از سر ما واشوند سالها اهل سخن باید که خون دل خورند تا چو صائب آشنای طرز مولانا شوند صائب تبریزی