صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۵۵۳: خال موزونت سویدا را زدل حک می کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خال موزونت سویدا را زدل حک می کند مردمک را در نظرها نقطه شک می کند دل چنین گر بر در و دیوار خود را می زند خانه ام را زود چون مجمر مشبک می کند مد آهم دشت را پیچد بهم چون گردباد سیل اشکم کوه را با کبک هم تک می کند این خیال آباد را نتوان به چشم باز دید چشم پوشیدن زدنیا کار عینک می کند دشمن خارج نمی خواهد سبکسر چون هدف کز رگ گردن زخود ایجاد ناوک می کند هر که از صدق طلب آتش ندارد زیر پا خار در پی کردنش کار بلارک می کند وقت حاجت می برد عاقل به خصم خود پناه چون قلم شد کند، گردن کج به گزلک می کند نطق یاران موافق را زهم سازد جدا صد زبان مختلف را خامشی یک می کند خار خار شوق اگر صائب سبکدستی کند خاک سنگین پای را با باد هم تک می کند صائب تبریزی