صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۵۳۲: چون کسی در دل خیال آن کمر پنهان کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون کسی در دل خیال آن کمر پنهان کند؟ نیست ممکن رشته را کس در گهر پنهان کند می نماید تلخی بادام آخر خویش را گرچه شیرین کار او را در شکر پنهان کند نیست ایمن هیچ سرسبزی چشم شور خلق روی خود چون خضر از مردم مگر پنهان کند از خم چوگان گردون گوی بیرون برده است در گریبان تأمل هر که سر پنهان کند صبر و طاقت برنمی آید به کوه درد و غم قاف را عنقا چسان در زیر پر پنهان کند؟ خودنمایی لازم افتاده است درد عشق را لاله نتوانست داغی در جگر پنهان کند حال ما دردی کشان بر هیچ کس پوشیده نیست بحر چون از دیده ها دامان تر پنهان کند؟ خرده راز محبت پرده سوز افتاده است سنگ نتوانست در دل این شرر پنهان کند می تراود گریه از رخسار اهل درد را آب هیهات است خود را در گهر پنهان کند می شود روشن زآتش بوی هر هیزم که هست نیست ممکن عیب خود کس در سفر پنهان کند از فریب خال او ایمن مشو صائب که حسن در دل هر دانه ای دام دگر پنهان کند صائب تبریزی