صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۵۱۳: می به جرأت در قدح در پای خم مینا کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می به جرأت در قدح در پای خم مینا کند دخل دریا ابر را در خرج بی پروا کند از حجاب حسن شرم آلوده لیلی هنوز بید مجنون را میسر نیست سر بالا کند می کند همواری من خصم را شیرین زبان زنگ را آیینه ام چون طوطیان گویا کند رهنورد شوق را منزل شود سنگ فسان موج هیهات است در ساحل میان راوا کند نفس سرکش گردد از اقبال دنیای خسیس مشت خاری آتش افسرده را رعنا کند سر گرانی لازم حسن است در هر صورتی نقش شیرین تا چه خونها در دل خارا کند آن که مصرف می کند پیدا برای سیم و زر کاش نقد وقت را هم مصرفی پیدا کند گر نپردازد به حال سینه درد و داغ عشق کیست صائب این زمین مرده را احیا کند؟ صائب تبریزی