صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۹۹: ناله ممکن نیست از دلهای پرخون سرزند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناله ممکن نیست از دلهای پرخون سرزند چون شود لبریز جام، از وی صدا چون سرزند از مزار ما حجاب آلودگان معصیت سرو موزون در لباس بید مجنون سرزند صلح می باید به روی تازه از حاصل کند مصرعی چون سرو از هر کس که موزون سرزند می توان تا در ته یک پیرهن با گنج بود از ضمیر خاک هیهات است قارون سرزند سبزه می آید به دشواری برون از زیر سنگ از لب لعل تو حیرانم که خط چون سرزند چون شراب پشت دار افزون شود کیفیتش خط مشکین چون از آن لبهای میگون سرزند بر کبودی می زند چون رنگ آتش صاف شد ورنه خط زودست ازان رخسار گلگون سرزند حسن خواهد مهربان شد بر سیه روزان خویش چون ازان رخسار صائب خط شبگون سرزند صائب تبریزی