صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۸۹: از مروت نیست منع صوفی از ذکر بلند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از مروت نیست منع صوفی از ذکر بلند مهر خاموشی در آتش چون زند بر لب سپند؟ روح قدسی در تن خاکی چسان خامش شود؟ طشت بام افتاده را آواز می باشد بلند اختیاری نیست وجد و نعره ارباب حال در گسستن ناله بیتابانه می خیزد زبند حلقه ذکرست، اگر در گاه حق را حلقه ای است پامنه زین حلقه بیرون تا شوی اقبالمند می کند مغشوش جوهر صفحه آیینه را صوفیان صافدل از علم رسمی فارغند بی حدی ممکن نگردد قطع راه دور عشق سالکان واصل نمی گردند بی ذکر بلند از فلاخن سنگ بی گردش نمی گردد خلاص جان زندانی به وجد آزاد می گردد زبند جان علوی در تن سفلی چسان گیرد قرار؟ صید وحشی چون شود آسوده در دام و کمند؟ از نمد بر سنگ صائب می خورد دندان مار هر که شد پشمینه پوش آزاد گردد از گزند صائب تبریزی