صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۸۷: دوربینانی که در پرداز دل کوشیده اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوربینانی که در پرداز دل کوشیده اند چهره صبح قیامت را همین جا دیده اند از دو چشم دوربین در زندگی روشندلان در ترازوی قیامت خویش را سنجیده اند نیستند از فکر صید خلق غافل زاهدان گربه ظاهر دیده چون باز از جهان پوشیده اند کثرت خلق است از وحدت حجاب دیده ها از علم غافل زگرد لشکری گردیده اند بوته از بهر گداز خویش سامان داده اند ساده لوحانی که همچون مه به خود بالیده اند نیست در روی زمین یک کف زمین بی انقلاب وقت آنان خوش که در زیر زمین خوابیده اند می کند زیر و زبر صائب خزان در یک نفس برگ عیشی را که چون گل خلق بر هم چیده اند صائب تبریزی