صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۸۶: شوخ چشمان درد بیش و کم به دل افزوده اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شوخ چشمان درد بیش و کم به دل افزوده اند ورنه ارباب رضا از بیش و کم آسوده اند شور محشر را صفیر نی تصور می کنند این سیه مستان غفلت بس که خواب آلوده اند هر که دید آن خالها بر دور چشم یار، گفت این غزالان بین که برگرد حرم آسوده اند کیستم من تا به گرد محمل لیلی رسم؟ برق و باد از دور گردان قدم فرسوده اند با چنین عجزی که بیکاری نمی آید زما کار دنیا را و عقبی را به ما فرموده اند این جواب آن غزل صائب که می گوید حکیم بر بنا گوشت مثال کفر و دین بنموده اند صائب تبریزی