صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۶۷: از دیار مردمی دیار در عالم نماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از دیار مردمی دیار در عالم نماند آشنارویی به جز دیوار در عالم نماند تیشه فولاد انگشت ندامت می گزد حیف یک فرهاد شیرین کار در عالم نماند هر کجا خاری است در پیراهن من می خلد گرچه از چشم تر من خار در عالم نماند از بنای استوار شرع با آن محکمی غیر برفین گنبد دستار در عالم نماند گوشه چشمی نماند از مردمی در روزگار سرمه واری نرمی گفتار در عالم نماند طالب آمل گذشت و طبعها افسرده شد کز چه رو آن آتشین گفتار در عالم نماند صائب تبریزی