صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۵۰: گرچه عمری شد صبا مشق ریاحین می کشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرچه عمری شد صبا مشق ریاحین می کشد خجلت روی زمین زان خط مشکین می کشد بوالهوس را روی دادن، خون عصمت خوردن است وای بر آن گل که خار از دست گلچین می کشد می کند بالین ز زانو خاکساران ترا چرخ کز زیر سر بیمار، بالین می کشد چون فلک هر سبزه شوخی که می خیزد زخاک گردنی در راه آن آهوی مشکین می کشد نقش شیرین را به خون خسرو زلوح خاک شست همچنان فرهاد غافل مشق شیرین می کشد زود خواهد شد نهان در زیر دامان زمین آن که دامن بر زمین از راه تمکین می کشد در سواری حسن می آید دو بالا در نظر این نهال شوخ، قد در خانه زین می کشد حرف گیران از خموشیهای ما خونین دلند بی زبانی سرمه در کام سخن چین می کشد صائب از در یوزه تحسین یاران فارغ است این کلام از دشمن خونخوار تحسین می کشد صائب تبریزی