صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۳۶: از تماشایی صفای روی جانان کم نشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از تماشایی صفای روی جانان کم نشد عالمی گل چید و برگی زین گلستان کم نشد گرچه ذرات جهان را چشم بینش آب داد قطره ای از چشمه خورشید تابان کم نشد کاسه اهل کرم خالی نمی گردد ز جود ماه نو شد بدر و نور مهر تابان کم نشد لنگر بیتابی دریا نمی گردد گهر شورش اهل جنون از سنگ طفلان کم نشد کام ما را خنده پنهان او شیرین نکرد ز آب گوهر تلخی دریای عمان کم نشد در همه روی زمین یک گردن بی طوق نیست حلقه ای هر چند ازان زلف پریشان کم نشد عاشق از پاس ادب در وصل هجران می کشد حسرت طوطی زقرب شکرستان کم نشد این جواب آن غزل صائب که نصرت گفته است شد جهان پرشور و گردی زان نمکدان کم نشد صائب تبریزی