صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۴۰۷: خاطر آزرده را سیر گلستان می گزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خاطر آزرده را سیر گلستان می گزد شور بلبل، خنده گل، بوی ریحان می گزد موسی از شرم صفای ساعد سیمین او همچو طفلان آستین خود به دندان می گزد هر که را افتاد بر لبهای میگون تو چشم تا شکرخند قیامت لب به دندان می گزد آسمان را دل نسوزد بر شکایت پیشگان دایه بیزارست از طفلی که پستان می گزد (برق می خواهد به من تعلیم بیتابی دهد شعله شوق مرا تحریک دامان می گزد) تا زکف داده است صائب دامن وصل ترا گاه پشت دست و گاهی لب به دندان می گزد صائب تبریزی