صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۸۹: عیبجو چندان که عیب از ما بدر می آورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عیبجو چندان که عیب از ما بدر می آورد غیرت ما زور بر کسب هنر می آورد گر گهر در آتش افتد، به که از قیمت فتد یوسف ما در چه کنعان بسر می آورد دست کوته دار از طول امل کاین شاخسار چون به بار آید پشیمانی ثمر می آورد هر که را چون رشته دور چرخ پیچ و تاب داد سر زجیب گوهر سیراب برمی آورد نخل مومین، میوه خورشید بار آورد و ریخت در چه موسم نخل ما یارب ثمر می آورد؟ آب تیغ او عجب دارم نصیب من شود طالعی دارم که از دریا خبر می آورد بخت ما حاضرجوابی از مزاج کوه برد کی جواب نامه ما نامه بر می آورد؟ حسن در هر جا که باشد چشم زخمی لازم است سوزن از جیب مسیحا سربدر می آورد صائب از تلخی مذاق عیبجو رد می کند ابر ما گر آب از جوی گهر می آورد صائب تبریزی