صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۸۸: عیبجو چندان که عیب از ما بدر می آورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عیبجو چندان که عیب از ما بدر می آورد غیرت ما زور بر کسب هنر می آورد یک دل آگاه گمراهان عالم را بس است کاروانی را به منزل راهبر می آورد لطف عام او عجب دارم نصیب من شود با چنین بختی که از دریا خبر می آورد شد برومند از سر منصور چوب خشک دار در چه موسم نخل ما یارب ثمر می آورد؟ می برد چندان که از هوشم دو چشم مست او موکشانم باز آن موی کمر می آورد سیر چشمان را غرض از جمع دنیا ترک اوست سکته بهر پشت کردن رو به زر می آورد هر که چون غواص می سازد نفس در دل گره صائب از دریا برون عقد گهر می آورد صائب تبریزی