صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۸۱: آه سردی ناتوانان را به فریاد آورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آه سردی ناتوانان را به فریاد آورد باد چون شیر این نیستان را به فریاد آورد حسن نازکدل ندارد طاقت تمکین عشق بلبل خامش گلستان را به فریاد آورد گریه بر عاشق گوارا نیست در شبهای وصل ابر بی هنگام دهقان را به فریاد آورد از گرانجانان کاهل جسم دارد شکوه ها پای خواب آلود دامان را به فریاد آورد از مغیلان گرچه می نالند دایم رهروان پای گرم ما مغیلان را به فریاد آورد دارد از چوب گدا قفل دهان سگ کلید دیدن سایل خسیسان را به فریاد آورد بار درد خویش را صائب اگر بیرون دهم کوه و صحرا و بیابان را به فریاد آورد صائب تبریزی