صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۷۶: آب حیوان دید لعلت را و ایمان تازه کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آب حیوان دید لعلت را و ایمان تازه کرد از دهان موج بیتابانه صد خمیازه کرد از پریشان گردی گلشن زهم پاشیده بود دام، اوراق پر و بال مرا شیرازه کرد خنده شادی چه می جویی درین ماتم سرا؟ گل تمامی عمر خود را صرف یک خمیازه کرد شرکت فیض شهادت بر نتابد رشک عشق کشتن پرویز داغ کوهکن را تازه کرد طوق زنار گلوی قمریان را پاره ساخت سرو پیش قد موزون تو ایمان تازه کرد با بزرگان باش صائب تا شود نامت بلند خم فلاطون را درین عالم بلندآوازه کرد پیش ازین هر چند شهرت داشت در ملک عراق سیر ملک هند صائب را بلندآوازه کرد صائب تبریزی