صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۶۰: روزه نزدیک است می باید کلوخ انداز کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزه نزدیک است می باید کلوخ انداز کرد زاهدان خشک را رندانه از سر باز کرد تا رگ ابر بهار و رشته باران بجاست چنگ عشرت را به قانون می توانی ساز کرد گلعذاران از هوا گیرند چشم پاک را پیش شبنم بی تکلف گل گریبان باز کرد نیست ممکن تا به دامان قیامت دوختن بر گریبانی که زور عشق دست انداز کرد داشت بی شیرازه آزادی پر و بال مرا جمع خود را کبک من در چنگل شهباز کرد نخل نورس در زمین پاک قامت می کشد دامن مریم مسیحا را فلک پرواز کرد نیست کار هر کسی دل را مصفا ساختن باخت چشم آن کس که این آیینه را پرداز کرد وعده دیدار را محشر نقاب دیگرست گر به قدر حسنخواهی بر اسیران ناز کرد لوح تعلیم است صائب سینه روشندلان صحبت آیینه طوطی را سخن پرداز کرد صائب تبریزی