صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۳۰: عشق اول ناتوانان را به منزل می برد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق اول ناتوانان را به منزل می برد خار و خس را زودتر دریا به ساحل می برد نیست سامان تماشا صفحه ننوشته را چهره خوبان نوخط بیشتر دل می برد بر هدف دستی ندارد تیر، بی زور کمان همت پیران جوانان را به منزل می برد صبر اگر یک دم عنانداری کند پروانه را بیقراری شمع را بیرون ز محفل می برد سبز از زهر ندامت می شود صائب پرش هر که چون طوطی سخن بیرون زمحفل می برد صائب تبریزی