صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۲۰: غفلت دل از شراب ناب می گردد زیاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غفلت دل از شراب ناب می گردد زیاد تیرگی آیینه را از آب می گردد زیاد چشم و دل را پرده های خواب غفلت می شود کم خرد را هر قدر اسباب می گردد زیاد شمع در فانوس خود را جمع سازد بیشتر نور دل در گوشه محراب می گردد زیاد رومتاب از خلق در دولت که چون گردد بلند گرمی خورشید عالمتاب می گردد زیاد چشم می گردند چون شبنم سراپا اهل دل غافلان را در بهاران خواب می گردد زیاد شور عالم نیست ما را مانع از وجد و سماع وقت طوفان گردش گرداب می گردد زیاد خارخار شوق هر کس را به دریا آورد از خس و خاشاک چون سیلاب می گردد زیاد تشنگان را می گذارد نعل در آتش سراب سوزش پروانه در مهتاب می گردد زیاد عالم آب از دل من زنگ کلفت می برد گرچه زنگ آیینه را از آب می گردد زیاد در مقام فیض، غفلت زور می آرد به من خواب من در گوشه محراب می گردد زیاد شهپر پرواز هم باشند روشن گوهران نشاه می در شب مهتاب می گردد زیاد شور دلها بیش شد صائب زخط سبز یار در بهاران چشمه ها را آب می گردد زیاد صائب تبریزی