صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۱۴: ترک جانان چون توان از تیغ بی زنهار داد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترک جانان چون توان از تیغ بی زنهار داد؟ پشت نتوان بهر زخم خار بر گلزار داد چون مرا می سوختی آخر به داغ دور باش چون سپند اول نبایستی به محفل بار داد بهر دنیا با خسیسان چرب نرمی مشکل است بوسه بهر گنج نتوان بر دهان مار داد از دم گرم توکل می شود صاحب چراغ هر که پشت خویش چون محراب بر دیوار داد شکوه مغرور ما بر خامشی آورد زور هر قدر ما را سپهر سنگدل آزار داد آن که می بخشد به خون مرده صائب زندگی می تواند بخت ما را دیده بیدار داد صائب تبریزی