صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۸۹: نمک به دیده غفلت کن از سفیده صبح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمک به دیده غفلت کن از سفیده صبح که صد کتاب سخن هست در جریده صبح ما ز جامه احرام را کفن زنهار مشو چو مرده دلان غافل از سفیده صبح ازان سفینه خورشید آسمان سیرست که بادبان کند از پرده های دیده صبح چو آفتاب بود گرم، نان راهروی که روزیش بود از سفره کشیده صبح بیاض سینه روشندلان رقم سوزست ستاره نقطه سهوست بر جریده صبح به سوزن مژه آفتاب هیهات است رفوپذیر شود سینه دریده صبح مرا که با دل شب راز در میان دارم چه دل گشاده شود صائب از سفیده صبح؟ صائب تبریزی