صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۷۵: لب پیاله گزیدی سر از خمار مپیچ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لب پیاله گزیدی سر از خمار مپیچ گلی ز شاخ شکستی قدم زخار مپیچ حریف خنده دریاکشان نخواهی شد چو موجهای شلاین به هر کنار مپیچ چه گوهری ز کفش رفته است می داند به چوب تاک مگویید همچو مار مپیچ مگوی راز نهان را به دل که رسوایی است میانه گل کاغذ زر شرار مپیچ اگر جراحت خود مشکسود می خواهی سر از اطاعت آن زلف مشکبار مپیچ سیاه کاسه چه داند که زرفشانی چیست ز شوق داغ به دامان لاله زار مپیچ حدیث زلف به پایان نمی رسد صائب سخن دراز مکن، بر حدیث مار مپیچ صائب تبریزی