صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۶۹: نیست یک گوهر سیراب به اندازه موج
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست یک گوهر سیراب به اندازه موج چون گریبان بشکافد گل خمیازه موج؟ عشق در هر نفسی دام دگر طرح کند بحر را کم نشود سلسله تازه موج نگسلد سلسله ممکن و واجب از هم بحر هرگز نشود ساده ز شیرازه موج از حوادث دل غافل سبک از جای رود کف بی مغز بود محمل جمازه موج گوهری را ز میان برد صدف کز هوسش دهن بحر نیاسود ز خمیازه موج دل چه داند که چه شورست درین قلمز چشم نرسیده است به گوش صدف آوازه موج آفرین بر قلم چشمه گشایت صائب تازه شد جانم ازین زمزمه تازه موج صائب تبریزی