صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۶۰: مرهم کافور خلق پرده صد نشترست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرهم کافور خلق پرده صد نشترست صندل این ناکسان گرده دردسرست نیست جدایی ز هم حلقه زنجیر را حادثه روزگار از پی یکدیگرست گرم عنانان شوق زیر فلک نیستند اخگر افسرده را خاک سیه بر سرست بی نظر اعتبار پرده خواب است چشم بی سخن حق نفس رشته بی گوهرست غنچه امید را، قفل دل تنگ را هست کلیدی اگر، در بغل محشرست چشم و در سیر را، نیست به نعمت نیاز کاسه ما فربه است، کیسه اگر لاغرست نیست به می احتیاج حسن گلوسوز را آینه بی غبار دشمن روشنگرست میکده باغ بهشت، کوثر او جام می ساقی شمشاد قد، سرو لب کوثرست دل ز هوس پاک کن، فیض گشایش ببین هر چه درون دل است، قفل برون درست تن به حوادث گذار صائب اگر پخته ای کآبله چون پخته شد روزی او نشترست صائب تبریزی