صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۵۵: حلقه آه مرا سپهر نگین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حلقه آه مرا سپهر نگین است گریه من روشناس روی زمین است تا تو به چشم رکاب پای نهادی عشرت روی زمین به خانه زین است رزق من از شاهراه گوش درآید روزی من چون صدف ز در ثمین است هر چه بکاری، همان نصیب تو گردد دانه خود پاک کن که خاک امین است همت سرشار، سرو عالم بالاست وسعت مشرب بهشت روی زمین است خاطر خرم دگر کسی ز که جوید؟ صبح در ایام ما گرفته جبین است مقصد کوته نظر، بلند نباشد منزل دور رکاب، خانه زین است بیهده صائب مکن ز بخت شکایت چشمه حیوان سیاه خانه نشین است صائب تبریزی