صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۵۴: حلقه گوش تو گوشواره صبح است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حلقه گوش تو گوشواره صبح است خال بناگوش تو ستاره صبح است جلوه تو شوختر ز برق تجلی چشم تو خندانتر از ستاره صبح است گوشه ابروی فیض و صیقل توفیق موجه ای از بحر بی کناره صبح است شیر ز پستان آفتاب نگیرد طفل غیوری که شیرخواره صبح است داغ جگرسوز عشق و سینه روشن مهره خورشید و گاهواره صبح است هر نفسی کز جگر به صدق برآید کم مشمارش که در شماره صبح است علم لدنی که در کتاب نگنجد جمله در اوراق پاره پاره صبح است حسن گلوسوز قندهای مکرر منفعل از خنده دوباره صبح است عمر دوباره که خلق طالب اویند در گره خنده دوباره صبح است از دم صائب بود گشایش دلها جامه گل پاره از اشاره صبح است صائب تبریزی