صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۳۹: ز نغمه تا خدا یک کوچه راه است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز نغمه تا خدا یک کوچه راه است بر این حرف بلندم نی گواه است به حق از تنگنای نی رسیدم خوشا ملکی که اینش شاهراه است همه سر اناالحق می سراید ندانم آب این نی از چه چاه است نوایش گوش را تنگ شکر کرد دهان نی که را تا بوسه گاه است کباب شعله آواز گردم که یک زنجیره او زلف آه است نوای عود در طاقت گدازی به آتشدستی برق نگاه است مشو از کاسه طنبور غافل که لبریز از شراب عقل کاه است بکش دست نوازش بر سر چنگ که لوح سینه ام بر مد آه است تأمل چیست در دلها شکستن؟ تصور کن همان طرف کلاه است گناه شرمگینان را چو صائب زبان بی زبانی عذرخواه است صائب تبریزی